ความหมายของยาเสพติด

พระราช                                             ความหมายของยาเสพติดให้โทษ
     บัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ.๒๕๒๒ กำหนดความหมายของคำว่า
ยาเสพติดให้โทษ ไว้ดังนี้ คือ สารเคมีหรือวัตถุชนิดใด ๆ ซึ่งเมื่อเสพเข้าสู่ร่างกายไม่ว่าจะโดย
วิธี รับประทาน ดม สูบ หรือด้วยวิธีการใด ๆ แล้วทำให้เกิดผลต่อร่างกายและจิตใจในลักษณะ  สำคัญ เช่น ผู้ที่เสพยา ต้องเพิ่มขนาดการเสพติดมากขึ้นเป็นลำดับผู้ที่เสพยา จะเกิดอาการถอนยา เมื่อหยุดใช้ยาหรือขาดยาผู้ที่เสพยา จะเกิดความต้องการเสพทั้งทางร่างกายและจิตใจอย่าง รุนแรงตลอดเวลาผู้ที่เสพยา จะมีสุขภาพร่างกายที่ทรุดโทรมลงหรือกล่าวได้ว่าเป็นยาหรือ
สารที่ออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท ที่ผู้นั้นใช้อยู่ประจำแล้วยาหรือสารนั้นทำให้มีความผิดปกติ  ที่ระบบประสาทกลางซึ่งจะถือว่าผู้นั้นติดยากเสพติดถ้ามีอาการต่อไปนี้ อย่างน้อย ๓ ประการ
คือหรือกล่าวได้ว่าเป็นยาหรือสารที่ออกฤทธิ์ต่อจิตประสาทที่ผู้นั้นใช้อยู่ประจำแล้วยาหรือสาร  นั้นทำให้มีความผิดปกติที่ระบบประสาทกลางซึ่งจะถือว่าผู้นั้นติดยากเสพติด ถ้ามีอาการต่อไปนี้ อย่างน้อย ๓ ประการคือ ผู้ป่วยจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้ยาหรือสารนั้นมาไว้ แม้เป็นวิธีที่ผิด กฎหมาย เช่นลักขโมยก็จะทำผู้ป่วยไม่สามารถ ปฏิบัติงานตามปกติได้เนื่องจากมีอาการพิษหรือ อาการขาดยาหรือสารนั้นพฤติกรรมของผู้ป่วยเปลี่ยนไป เช่น หยุดงานบ่อยหรือไม่เอาใจใส ่ครอบครัวผู้ป่วยต้องเสพยาเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ (มี Tolerance) เมื่อหยุดเสพหรือลดปริมาณการ เสพลงมาจะเกิดอาการขาดยาหรือสารนั้น